1ste week school en 1ste week gastgezin.

Het is hier nu 20 na 8 zondagmorgen. Zoals meestal ben ik als eerste wakker en wacht ik tot de rest van de familie opstaat.

Mijn eerste week op La Salle zit erop, La Salle is een priveschool. Ik zie dit gewoon als een school voor de rijkere Bolivianen die van een beter onderwijs willen genieten. Ook is het dragen van een uniform verplicht. Het uniform bestaat uit 3 delen. Maandag moet je het formele uniform dragen, wat bestaat uit een blauwe rok, een wit hemd, en een blauwe pullover. Voor de Promo, laatstejaar, is er ook nog de verplichting van zwarte hakken. Dan van dinsdag tot en met donderdag draag je het grijze rokje met een witte polo en de blauwe pullover of het sport uniform. Het sport uniform is alleen verplicht om op vrijdag te dragen. Zodra ik alle uniformen heb zal ik er foto´s van maken en deze op facebook zetten.

Hoe de school eruit ziet is onmogelijk in een blogbericht te beschrijven, mijn school VTI-Hasselt kan van hun infrastructuur wat leren. Ze hebben er alles zefls Ara´s. Het is echt een prachtige school dat wel en iedereen in super vriendelijk tegen mij dus dat valt ook mee.
Alleen de manier van lesgeven valt me tegen, ik had gehoopt toch nog iets bij te leren maar denk niet dat dit gaat gebeuren.
Hier wordt meer gezeverd dan er eigenlijk lesgegeven word, ze maken de wiskunde moeilijker dan hem is zodat ik er al helemaal niets meer van begrijp en ja de chemie en fysica intereseer ik me gewoon niet voor.
Bij de les literatuur dacht ik eindelijk een fansoenlijke les, jammer genoeg valse hoop. Iedereen leest hier Faust van Goethe en geeft er een presentatie over, dit duurt nu al 4 lessen. Meneer Biesmans zou het nooit zo lang rekken.

Ik kijk er wel elke dag opnieuw naar uit om naar school te gaan, ookal versta ik maar de helft en heb ik niks te doen toch vind ik het een leuk tijdverdrijf.

Ik heb hier door de week zo een druk dagschema, dat heb ik zelfs nooit in Belgie gehad. Even een beschrijving.
6:15 Opstaan, douche, klaarmaken
7:30 Ontbijten ( iets wat ik nooit in Belgie deed en hier wel)
7:50 Taxi naar school omdat we de school bus altijd missen
8:20-13:00 School
13:30 Taxi naar huis
13:45-14:15 eten en onmkleden
14:15 Trufi richting AFS kantoor
14:30-16:00 Spaanse les
16:00-... Terug naar huis keren of nog stad in of eten ergens
21:00 Slapen (ja dat is vroeg maar ik hou het niet langer uit)

Ik weet niet of ik al veel over mijn familie verteld heb, dus zal ik dat hier ook maar even schrijven.
De ouders zijn super lief voor mij,  ze noemen me constant hun dochter en als ik het moeilijk heb staan ze er altijd. Maar ik noem hen niet mami en papi, dat kan ik gewoon niet. Mijn mama en papa zitten in Belgie op mij te wachten en ik heb maar 1 mama en papa dus. Ik weet nog niet hoe ik ze ga noemen maar mami en papi krijg ik niet over mijn lippen. Andere zullen iets hebben van dat het niet uitmaakt maar ik voel dat dat voor mij gewoon niet gaat.
Mijn 2 gastzussen zijn ook super lief voor mij. Met mijn jongste zus heb ik naar mijn gevoel de beste band omdat we ook meer dingen samen doen. Mijn oudste zus is net 3weken terug van een jaar Amerika en je merkt dat ze hier nog in de aanpassingsfase zit er veel met haar vrienden wil zijn wat ik ook begrijp. Elke dag groeien we ook dichter naar elkaar toe. Gisteren heb ik er zelfs op gestaan dat we iets gingen doen met mijn jongste zus omwille van haar chico!
Bleh jongens zijn hier zoooo fout, on-ge-lofelijk! Machos tot en met, flirters tot en met, te veel parfum tot en met en ga zo maar door.
Maar even terug naar de familie, het is een fijne familie en lieve mensen, maar het thuis gevoel is er nog niet. ik zit hier dan ook nog maar een week bij hun dus wie weet wat ik zeg over een paar maanden.

Dan even naar de jongens en de meisjes. Jongens zijn ongelofelijk machos en meisjes zijn ongelofelijke meisjes. Ik had nog geen 20min op mijn school doorgebracht of ik had al touche bij ene. Aangezien ik de meeste meisjes heb verteld dat ik hier totaal geen interesse heb ik een relatie met de een of ander begon iedereen al te lachen. Toen hij zei dat hij 16 was moest ik harder lachen. De meisjes dan, ze komen niet buiten zonder make-up maar echt niet! Iedereen maar echt iedereen draagt hier een laagje of 2 make-up en voor het bij te werken hebben ze altijd bij. Nu ondertussen ben ik het gewoon en probeer ik mezelf toch ook te voorzien van een dun laagje. Je gaat er automatisch in mee.
Ze zijn  wel allemaal super lief, niet alleen voor mij maar ook voor elkaar. Dat valt me echt op de liefde voor elkaar is echt groot en merkbaar.

Ik denk dat mijn blogbericht iets te lang is geworden, maar zo hebben jullie weer veel om te lezen.
Ik mis Belgie enorm hard maar ik heb het hier ook naar mijn zin, tis een prachtig land en een prachtige stad.
Elke dag gaat het een beetje beter de ups en downs zijn normaal. Maar de momenten dat ik het naar mijn zin heb mis ik jullie toch nog steeds.

Besos, hasta luego !