1 month down 10 months to go!

Ik vind het zelf ergens ongeloofwaardig maar er is al een maand hier voorbij. En ofwel duurt een maand niet lang ofwel vliegt de tijd hier. Welke van de twee opties het is maakt eigenlijk niet uit, want de tijd vliegt toch! Het feit dat de tijd vliegt is positief maar ook negatief. Positief omdat dit wil zeggen dat ik me goed amuseer. Negatief omdat er nu nog maar 10 maanden zijn om Spaans te leren, 10 maanden om te genieten van mijn AFS en Boliviaanse vriendjes, 10maanden om zoveel mogelijk te zien, 10 maanden om nog eens anticucho(brochette van koeienhart) te eten en nog maar 10maanden om zoveel mogelijk te genieten van alles en iederee rond mij.
En de mensen die liever hebben dat ik morgen terugkom dan over 10maanden zullen denken dat ik plots een ommekeer gemaakt heb ik mijn gevoelens. Neen, ik mis België en mijn liefste oudertjes en mijn beste vriendjes nog steeds. Maar het feit is jullie zijn er zelfs hier voor mij. En daardoor is het gemis dragelijker. Ik vind het zalig als ik op fb of op skype komt en daar een berichtje klaarstaat voor mij om te lezen. Of ik bekijk mijn Belgische gsm en daar staat een sms op. Uit deze kleine dingen haal ik de kracht om me over het gemis heen te zetten en verder te genieten van mijn leven hier.

Ik zal eens even stoefen met mijn goede punten voor Spaans. Op het eind van onze 2 weken Spaanse les kregen we een examen met alles wat we gehad hadden, wetende dat het 2/3 werkwoorden vervoegen waren in de Presente, perfecto, inperfecto, indefinido, gerundio, futuro. Ik had niet kunnen leren voor mijn examen omwille van het drukke dagschema. Dus ik was ervan overtuigd dat ik niet meer dan 55% ging halen, tot mijn grote verbazing haalde ik maar liefst 84%! Ben toch wel fier op mezelf hiervoor hoor amai nog niet. Nu zit ik in de intermedia(gevorderde) klas omdat ik toch graag extra lessen wou krijgen. Ondanks die 84% is het toch nog moeilijk op Spaans te spreken, ik heb totaal geen maar echt geen vocabulair en dat is toch de hoofdzaak om een taal te spreken! Maar het gaat wel elke week beter en beter. Gisteren heb ik bevoorbeeld een uur met mijn gastmama gepraat over vanalles en nog wat en ookal ging het soms moeilijk we hebben het gesprek toch een uur volgehouden! Het verstaan gaad idd beter dan het spreken opzich.

Het volgende gaat over mijn gastzus gaan. Omdat iedereen me vraagt om uit te leggen hoe het zit en waar de vork juist mis zit en  ik te lui ben om het 300x opnieuw te vertellen ga ik hier meer uitleg geven erover. De hoofdzaak is dat mijn karakter en mijn zus haar karakter totaal niet bij elkaar passen. Zij hecht totaal geen belang aan niets of niemand buiten aan haarzelf...haar eigen plezier gaat voor op de rest. Ik beweer hier niet dat dit een slechte karakter eigenschap is maar die past gewoon niet bij mijne. Ookal ben ik op sommige vlakken selfish ingesteld toch zal ik altijd een ander zijn geluk voorzetten op die van mij, ik zal altijd rekening houden met wat de ander wil doen en hoe die zich voelt en hierbij beschrijf ik ook mijn kleine zus. Mijn oudste zus is 17 maar heeft de houding van iemand van 14 en dat botst. Mijn gastmama vertelde me zelfs dat ze nu erger is als ervoor en dat ze dat heel moeilijk vind. Door haar karakter krijg je situaties zoals in het vorige blog bericht. En eerlijk gezegd ik ben daar niet mee opgezet, het feit van dat alleen laten en zij feesten, ok nog. Maar dat ik voor haar moet liegen tegen mijn gastouders en 2 telefoons krijg waarin ze me aant afsnauwen is als een kind van 12 vind ik toch er net overgaan. Terwijl ik daar 2uur en half buiten in de kou heb gestaan. Ik verlang gewoon meer respect, niet veel een beetje is genoeg. Maarja AFS zegt dat ze met haar gaan praten en dat het waarschijnlijk hoofdzakelijk komt omdat ze nog maar 2maanden terug is van Amerika. We zullen zien hoe het vordert, ik wil hier allesinds niet weg uit deze familie. Ik heb het hier goed en als ik verander zal ik niet weten waar ik terecht kom. Ik probeer me daar ook volledig overheen te zetten maar da is niet elke dag even makkelijk en zeker niet als iedereen je gelijk geeft zelfs mensen van hier, mensen van mijn school die haar gedrag zien en zeggen dat het niet goed zit.
Ze heeft ook goeie momenten en daar probeer ik zoveel mogelijk van te genieten, wanneer ze weer in zo een bui is negeer ik het gewoon en verplaats ik mij naar mijn kamer.

Ik heb mezelf op de moeilijke momenten al vaak de vraag gesteld wat ik zou doen moest ik een ticket naar België krijgen en hell no dat ik terugkeer. Tis hier echt fantastisch, het land, de cultuur, de mensen, het weer, de plaats! Ik kan het niet aan om in een omgeving te komen waar alles plat is, die bergen rondom mij ga ik toch missen dan ze! Maar echt La Paz is een prachtige stad! Alle seizoenen in 1 deel, alle reliefen in 1 deel, alle culturen in 1deel. La Paz is gewoon alles in 1. En het fijne is ik woon er midden in. Op een half uur zit ik in het stadscentrum en kan ik me laten gaan in de drukte. Op een kwartier heb ik een chil stadje waar ik op mijn gemak kan relaxen of shisha gaan roken. Alle toch een geweldig leven dat ik hier eigenlijk heb.

Ik wil toch nog even de mensen bedanken zoals mijn ouders en enkele vrienden(je weet zelf wel wie) voor er deze maand elke keer voor me te zijn. Voor de lieve woorden, berichten, smsen, telefoons, skypesessies. Voor de steun die jullie me geven en voor het feit dat jullie er nog altijd voor me zijn. Ik wil jullie bedanken voor dezelfde vrienden te blijven als die die we waren in België en zelfs hechter. Want echte vrienden blijven zelfs vrienden overzeees heb ik nu gemerkt en dat is geweldig. Bedankt daarvoor!
Mama en Papa toch bedankt voor mijn weensessies te trotseren want ik besef dat dat voor jullie heel moeilijk moet geweest zijn om mij zo te zien en er eigenlijk niets aan kunnen doen. Bedankt want dat heeft het voor mij een stuk makkelijker gemaakt om alles te aanvaarden.
Ik hoop dat ik op ieder van jullie de volgende 10maanden ook nog kan rekenen en weet dat als 1 van jullie een probleem heeft mij gewoon een berichtje moet stuuren en ik er voor je zal zijn. Want we zijn en blijven vrienden en familie zelfs overzee!

Voor degene die graag een postkaart uit Bolivia ontvangen voor 1 of andere verzameling aantevullen of gewoon dat willen hebben. Stuur je adres maar door en ik zal er voor zorgen!

Voor degene die mij brieven, postkaarten, noodrandsoenen, overlevingsdozen of gewoon een pakket vol liefde willen stuuren, dit is het adres:


Edif. Playon
Piso 2 dpto. 2A
Calle 13 esquina Aviles
Irpavi
Telefono: 2720446
La Paz Bolivia

Schrijf het zo volledig op aub en dan moet het normaal aankomen! Laat me iets weten als je een pakje of een brief stuurt. Ik raad je wel aan als je een pakje stuurt om dat met meerdere te doen, zo kan je de prijs delen. Het is iets van een 60€ voor 5kg.

Hasta lluego familia y amigos!